روند تغییرات پارامترهای اقلیمی و تبخیرتعرق مرجع در ناحیۀ رویشی زاگرس شمالی

هدف تحقیق حاضر، امتحان درستی فرضیۀ ارتباط بین تغییر پارامترهای اقلیمی و خشکیدگی جنگل در ناحیۀ رویشی زاگرس بود. بدین منظور، تغییرات درازمدت پارامترهای هواشناسی و تبخیر­تعرق مرجع (ET0) ایستگاه‌های همدیدی پیرانشهر، سقز و خرم­آباد در ناحیۀ رویشی زاگرس شمالی در دو مقیاس زمانی سالانه و فصلی در معرض آزمون آماری قرار گرفت. به‌کمک رابطۀ ترکیبی فائو-پنمن-­مانتیث، ET0 محاسبه و از آزمون­های غیرپارامتری من­کندال و اسپیرمن برای بررسی معنی‌دار بودن روند بلند­مدت ET0 و پارامترهای مؤثر بر آن، و نیز از روش تخمین‌گر sen، برای بررسی معنی‌دار بودن شیب خط روند استفاده شد. نتایج نشان داد روند دمای هوا در ایستگاه پیرانشهر طی دورۀ 24 ساله، صعودی و معنی‌دار است (01/0>P). آزمون اسپیرمن، روند سرعت باد را در ایستگاه‌های سقز (دورۀ 40 ساله) و خرم­آباد (دورۀ 41 ساله) معنی‌دار و صعودی نشان داد. در مقیاس زمانی فصلی، روند پارامترهای اقلیمی و ET0 با استفاده از دو آزمون من­کندال و اسپیرمن در بیشتر موارد مشابه یکدیگر بوده و روند ET0 در بیشتر ایستگاه‌ها مثبت بوده­ است. نتایج این تحقیق مقدماتی نشان می­دهد که تغییرات روند برخی پارامترهای اقلیمی و ET0 در ناحیۀ رویشی زاگرس شمالی معنی‌دار است و بنابراین فرضیۀ ارتباط بین تغییر پارامترهای اقلیمی و ET0 با زوال اکوسیستم­های جنگل در ناحیۀ زاگرس شمالی تا حدودی تأیید می‌شود، ولی باید این ارتباط با داده­های هواشناسی ایستگاه­های بیشتری در کل ناحیۀ رویشی زاگرس لحاظ شود.